Connect with us

Υγεία

Τα πάντα γύρω από την Αρθρίτιδα

Ο όρος αρθρίτιδα περιλαμβάνει μια ποικιλία πολλών διαφορετικών ασθενειών οι οποίες μπορούν να προσβάλλουν τις αρθρώσεις σε οποιοδήποτε στάδιο της ζωής του ανθρώπου. Υπάρχουν δεκάδες διαφορετικοί τύποι αρθρίτιδας οι οποίοι μπορούν να χωριστούν σε τρεις βασικές ομάδες:

  • Tις φλεγμονώδεις αρθρίτιδες όπως η ρευματοειδή και η ουρική αρθρίτιδα
  • Tις μη φλεγμονώδεις αρθρίτιδες όπως η οστεοαρθρίτιδα και η ρήξη συνδέσμων
  • Tις αρθρίτιδες του συνδετικού ιστού όπως ο λύκος και η ινομυαλγία

Στην αρθρίτιδα, ο χόνδρος που περιβάλλει κάθε οστό στο σημείο των αρθρώσεων, φθείρεται. Ο χόνδρος φυσιολογικά προστατεύει την άρθρωση, επιτρέποντας ομαλή κίνηση και απορροφά τους κραδασμούς όταν εφαρμόζεται πίεση στην άρθρωση, όπως καθώς περπατάμε. Χωρίς τη φυσιολογική ποσότητα χόνδρου, τα οστά τρίβονται μεταξύ τους, προκαλώντας πόνο, οίδημα, φλεγμονή και ακαμψία, τα οποία αποτελούν και τα βασικά συμπτώματα της νόσου.

1 στους 5 ενήλικες παρουσιάζουν μία μορφή αρθρίτιδας

Ποια είναι η συχνότητα εμφάνισης αρθρίτιδας;

Η αρθρίτιδα μπορεί να προσβάλλει ανθρώπους όλων των ηλικιών και των δύο φύλων, αν και εμφανίζεται κυρίως σε ηλικίες άνω των 65 ετών και σε γυναίκες. Έχει υψηλή συχνότητα εμφάνισης καθώς 1 στους 5 ενήλικες παρουσιάζουν μία μορφή αρθρίτιδας καθώς και 1 στα 250 παιδιά.

Παράγοντες κινδύνου εμφάνισης αρθρίτιδας

Ορισμένοι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση κάποιου τύπου αρθρίτιδας είναι:

  1. Η ηλικία. Μεγαλώνοντας μειώνεται η ικανότητα αυτό-επούλωσης των χόνδρων.
  2. Η διατροφή. Μειωμένη πρόσληψη ασβεστίου και βιταμίνης D μπορεί να οδηγήσει σε κάποιο τύπο αρθρίτιδας.
  3. Η παχυσαρκία. Το αυξημένο βάρος ασκεί μεγαλύτερη πίεση στις αρθρώσεις.
  4. Διάφορες κληρονομικές παθήσεις των οστών.
  5. Τρόπος ζωής. Για παράδειγμα ένα επάγγελμα που περιλαμβάνει χειρωνακτική μεταφορά βαριών φορτίων μπορεί να αποτελεί παράγοντα κινδύνου για εμφάνιση αρθρίτιδας.

Ποια είναι η αντιμετώπιση της αρθρίτιδας;

Η αρθρίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί ή να καθυστερήσει:

  1. Με άσκηση, ισορροπημένη διατροφή και συμπληρώματα διατροφής, απώλεια βάρους και φυσικοθεραπείες
  2. Με φαρμακευτική αγωγή
  3. Με χειρουργική επέμβαση

Διατροφή και αρθρίτιδα

Εδώ και μια 20ετία τουλάχιστον έχει φανεί ότι η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στους διαφορετικούς τύπους αρθρίτιδας που υπάρχουν. Αν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένες δίαιτες ή συμπληρώματα διατροφής που θεραπεύουν την αρθρίτιδα, ορισμένοι έχουν διαπιστώσει ότι τα συμπτώματά τους βελτιώνονται εξαιτίας της αλλαγής ορισμένων διατροφικών τους συνηθειών. Ας δούμε παρακάτω ορισμένες συμβουλές που μπορεί να σας βοηθήσουν

Πόσες πρωτεΐνες και άμυλο χρειάζεστε;

Πρωτεΐνες: Δεν υπάρχουν αρκετές μελέτες που να δείχνουν ότι η αυξημένη ή η ανεπαρκής πρόσληψη πρωτεΐνης ασκεί κάποια επίδραση στα συμπτώματα της αρθρίτιδας. Εντούτοις, σε περίπτωση που παρατηρήσετε επιδείνωση των συμπτωμάτων και μείωση της κινητικότητάς σας, συστήνεται να ελέγξετε αν προσλαμβάνετε επαρκή ποσότητα πρωτεϊνών (που αντιστοιχεί σε 0,8 γραμμάρια ανά κιλό σωματικού βάρους) που θα συμβάλλουν στη διατήρηση της μυϊκής σας μάζας και λειτουργικότητας. Επιπλέον, οι πρωτεΐνες αυξάνουν τον κορεσμό και μπορούν να σας βοηθήσουν στην προσπάθεια μείωσης του σωματικού σας βάρους (αν αυτό είναι αυξημένο).

Σε περίπτωση που πάσχετε από ουρική αρθρίτιδα θα πρέπει να καταναλώνετε με προσοχή τρόφιμα που περιέχουν ζωική πρωτεΐνη, καθώς είναι πλούσια σε πουρίνες που δρουν επιβαρυντικά στην εξέλιξη της νόσου και των συμπτωμάτων της

Άμυλο: Αναφορικά με τους υδατάνθρακες, συστήνεται να ακολουθείτε μια διατροφή πλούσια σε σύνθετους υδατάνθρακες και φυτικές ίνες (που έχουν αντί-φλεγμονώδη δράση) και φτωχή σε απλούς υδατάνθρακες (που ενισχύουν την φλεγμονώδη αντίδραση του οργανισμού σας). Αυτό μπορείτε να το πετύχετε μέσω της ημερήσιας κατανάλωσης 9 μερίδων φρούτων και λαχανικών τουλάχιστον και 6 μερίδων δημητριακών (εκ των οποίων οι 3 μερίδες τουλάχιστον θα πρέπει να είναι ολικής αλέσεως). Ταυτόχρονα, αποφύγετε την κατανάλωση τροφών με πρόσθετα σάκχαρα.

Πρέπει να μειώσετε τη ζάχαρη;

Ο περιορισμός της ποσότητας των απλών σακχάρων που προσλαμβάνετε είναι σημαντικός τόσο για τη μείωση του σωματικού σας βάρους όσο και για τα μείωση της φλεγμονώδους δράσης στον οργανισμό σας. Αν δυσκολεύεστε να αφαιρέσετε τη ζάχαρη από τη διατροφή σας, μπορείτε να επιλέξετε να την αντικαταστήσετε είτε με φυσικά είτε με τεχνητά γλυκαντικά (π.χ. στέβια, ασπαρτάμη, κ.ο.κ.).

zaxari arthritida

 

Τι ισχύει για τις πουρίνες;

Αν πάσχετε από ουρική αρθρίτιδα, θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεχτικοί/ές ως προς την κατανάλωση τροφών που είναι πλούσια σε πουρίνες, καθώς μελέτες έχουν δείξει ότι μπορεί να παίξουν κάποιο ρόλο στην αύξηση του ουρικού οξέος, με αποτέλεσμα την επιδείνωση των συμπτωμάτων της νόσου. Προσπαθήστε συνεπώς να περιορίσετε (π.χ. κατά 1 μερίδα) την πρόσληψη πρωτεϊνών από τρόφιμα ζωικής προέλευσης, όπως είναι το κρέας και το ψάρι, και να τις αντικαταστήσετε με τρόφιμα φυτικής προέλευσης, όπως τα όσπρια και οι ξηροί καρποί. Πιο συγκεκριμένα, τρόφιμα πλούσια σε πουρίνες είναι τα νεφρά, το συκώτι, τα εντόσθια, ο γαύρος, το αυγοτάραχο, η ρέγγα, το σκουμπρί, οι σαρδέλες, η μπύρα και εκχυλίσματα ζύμης. Μπορείτε να προσλάβετε

Ποια λιπαρά να προτιμήσετε και ποιος ο ρόλος των ω-3;

Υπάρχουν τέσσερα είδη λιπαρών οξέων: Τα κορεσμένα, τα τρανς, τα μονο-ακόρεστα, και τα πολύ-ακόρεστα.

1. Κορεσμένα και Τρανς

Απαντώνται σε πλήρη γαλακτοκομικά προϊόντα, επεξεργασμένα τρόφιμα όπως κέικ, μπισκότα και είδη ζαχαροπλαστικής, σε πατατάκια που τηγανίζονται σε ζωικό λίπος, στο βούτυρο, σε σκληρές μαργαρίνες και σε ορισμένα φυτικά έλαια, όπως το φοινικέλαιο και το έλαιο καρύδας. Και οι 2 κατηγορίες λιπαρών οξέων έχει αποδειχτεί ότι αυξάνουν τη φλεγμονώδη δράση και επιδεινώνουν τον πόνο στις αρθρώσεις, γι’ αυτό το λόγο και θα πρέπει να αποφεύγεται ή περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό η κατανάλωσή τους.

2. Μονο-ακόρεστα

Βρίσκονται στο ελαιόλαδο και το κραμβέλαιο. Το ελαιόλαδο έχει αποδειχτεί ότι έχει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση. Ωστόσο, καθώς έχουν υψηλό θερμιδικό φορτίο, είναι σημαντικό να υπάρχει έλεγχος στην ποσότητα που προσλαμβάνονται (έως 2-3 κ. σούπας ημερησίως), ιδιαίτερα αν προσπαθείτε να χάσετε βάρος.

3.Πολύ-ακόρεστα

Εδώ ανήκουν τα απαραίτητα ω-3 και ω-6 λιπαρά οξέα, η πρόσληψη των οποίων θα πρέπει να γίνεται σε συγκεκριμένη αναλογία.

  • Ω-6 λιπαρά: Η υπερβολική κατανάλωση των ω-6 λιπαρών (τα οποία βρίσκονται σε σπορέλαια, σε λαχανικά, στη μαγιονέζα και σε σάλτσες σαλάτας) μπορεί να αυξήσει τη φλεγμονώδη δράση και γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει να περιορίζεται η κατανάλωση τους.
  • Ω-3 λιπαρά: Απαντώνται σε ψάρια, φυτικά έλαια, καρύδια, λιναρόσπορο και φυλλώδη λαχανικά. Έχει φανεί ότι τα ω-3 λιπαρά οξέα έχουν αντιφλεγμονώδη δράση, ενώ ταυτόχρονα μπορούν να μειώσουν τον πόνο των αρθρώσεων και να περιορίσουν τη δυσκαμψία, ιδιαίτερα σε ορισμένα άτομα με φλεγμονώδεις τύπους αρθρίτιδας, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Αντίστοιχα, μελέτες έχουν δείξει ότι η λήψη ω-3 έχει συμβάλει στη μείωση της συμβατικής φαρμακευτικής αγωγής που λαμβάνουν τα άτομα αυτά. Ωστόσο, στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας δεν υπάρχουν ακόμη αρκετές μελέτες που να αποδεικνύουν ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη θεραπεία αυτού του τύπου αρθρίτιδας, χωρίς όμως να αποκλείεται η ευεργετική τους δράση.

Αν ακολουθείτε μια αυστηρά χορτοφαγική δίαιτα (κατά την οποία αποκλείεται τα ψάρια), μπορείτε να καταναλώσετε σπόρους chia, λαχανάκια Βρυξελλών, έλαιο από φύκια, καρύδια, λιναρόσπορο, που αποτελούν καλές πηγές ω-3 λιπαρών οξέων Αν επιλέξετε να λάβετε συμπληρώματα ω-3, φροντίστε να συμβουλευτείτε το θεράποντα ιατρό σας, καθώς η αυξημένη δόση τους μπορεί να έχει ανεπιθύμητες ενέργειες ή να περιορίσει τη δραστικότητα ορισμένων φαρμάκων.

Ποιος είναι ο ρόλος των γαλακτοκομικών στην εκδήλωση των συμπτωμάτων της αρθρίτιδας;

Τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι καλές πηγές ζωικής πρωτεΐνης, χωρίς ταυτόχρονα να περιέχουν πουρίνες (που αποτελούν πρόβλημα στην περίπτωση της ουρικής αρθρίτιδας). Ταυτόχρονα, αποτελούν καλή πηγή ασβεστίου, συμβάλλοντας τόσο στην πρόληψη της οστεομαλακίας όσο και της οστεοπόρωσης, για την οποία διατρέχουν κίνδυνο εμφάνισης όσοι λαμβάνουν κορτικοστεροειδή ως φαρμακευτική αγωγή. Προτιμήστε, συνεπώς, τα χαμηλά σε λιπαρά γαλακτοκομικά έναντι αυτών που είναι πλήρη σε λιπαρά, καθώς τα πλήρη γαλακτοκομικά έχουν αυξημένη περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά και αυξάνουν τη φλεγμονώδη δράση.

galaktokomika arthritida

 

Ποιος ο ρόλος της Μεσογειακής διατροφής;

Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για την αρθρίτιδα, ορισμένα τρόφιμα έχουν αποδειχθεί ότι καταπολεμούν τη φλεγμονή, ενδυναμώνουν τα οστά και ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Προσθέτοντας, συνεπώς, αυτά τα τρόφιμα στο διαιτολόγιο σας μπορεί να σας βοηθήσουν να ελαττώσετε τα συμπτώματα της αρθρίτιδας. Αυτά είναι:

  1. Λιπαρά ψάρια: Αποτελούν καλές πηγές ω-3 λιπαρών οξέων και έχουν αντιφλεγμονώδη δράση. Συνεπώς, φροντίστε να καταναλώνετε 2 φορές την εβδομάδα τουλάχιστον 90-120 γραμμάρια λιπαρών ψαριών, όπως ο σολομός, ο τόνος, το σκουμπρί και η ρέγκα (εφιστώντας την προσοχή για τα 2 τελευταία στα άτομα με ουρική αρθρίτιδα).
  2. Σπόροι σόγιας: Έχουν αντιφλεγμονώδη δράση, είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες και φυτικές ίνες. Αποτελούν καλή επιλογή για τα άτομα που δεν καταναλώνουν ψάρια.
  3. Έλαια: Το ελαιόλαδο, το καρδαμέλαιο και το έλαιο από αβοκάντο έχουν ισχυρή αντιφλεγμονώδη και καρδιο-προστατευτική δράση, ενώ το έλαιο από καρύδια έχει αυξημένη συγκέντρωση ω-3 λιπαρών οξέων.
  4. Κεράσια: Μελέτες έχουν δείξει ότι οι ανθοκυανίνες που περιέχουν τα κεράσια έχουν αντιφλεγμονώδη δράση, ενώ ταυτόχρονα μειώνουν τις εξάρσεις της ουρικής αρθρίτιδας. Οι ανθοκυανίνες απαντώνται και σε άλλα κόκκινα και μωβ φρούτα, όπως οι φράουλες, τα σμέουρα και τα βατόμουρα.
  5. Γαλακτοκομικά χαμηλών λιπαρών: Τα γαλακτοκομικά χαμηλά σε λιπαρά, όπως το γάλα, το γιαούρτι και το τυρί, είναι καλές πηγές ασβεστίου και βιταμίνης D, τα οποία αυξάνουν την αντοχή των οστών. Επιπλέον, η βιταμίνη D είναι απαραίτητη για την απορρόφηση του ασβεστίου και έχει αποδειχθεί ότι ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
  6. Μπρόκολο: Είναι πλούσιο σε βιταμίνες Κ και C, ενώ περιέχει επίσης μια ουσία που ονομάζεται σουλφοραφάνη, η οποία μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη ή στην επιβράδυνση της εξέλιξης της οστεοαρθρίτιδας. Το μπρόκολο είναι επίσης καλή πηγή ασβεστίου.
  7. Πράσινο τσάι: Περιέχει πολυφαινόλες, τα οποία είναι αντιοξειδωτικά που πιστεύεται ότι μειώνουν τη φλεγμονή και την αργή καταστροφή του χόνδρου. Μελέτες έχουν δείξει επίσης ότι περιέχει μια ακόμη αντιοξειδωτική ουσία (EGCG), η οποία εμποδίζει την παραγωγή μορίων που προκαλούν αρθρική βλάβη σε άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα.
  8. Εσπεριδοειδή: Τα εσπεριδοειδή, όπως τα πορτοκάλια, τα γκρέιπφρουτ και το λάιμ, είναι πλούσια σε βιταμίνη C. Μελέτες δείχνουν ότι η λήψη τους βοηθά στη διατήρηση υγιών αρθρώσεων στα άτομα με οστεοαρθρίτιδα.
  9. Δημητριακά ολικής αλέσεως: Η κατανάλωση δημητριακών ολικής βοηθά στη μείωση των επιπέδων της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης (CRP) στο αίμα, ενός δείκτη φλεγμονής που σχετίζεται με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα.
  10. Φασόλια: Τα φασόλια είναι καλές πηγές φυτικών ινών, που έχουν ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση, ενώ αποτελούν ταυτόχρονα και εξαιρετική πηγή πρωτεϊνών, που συμβάλλουν στην διατήρηση της μυϊκής μάζας. Επίσης, είναι καλές πηγές φυλλικού οξέος, μαγνησίου, σιδήρου, ψευδαργύρου και καλίου, που συμβάλλουν στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
  11. Κρεμμύδι, Σκόρδο, Πράσο: Μελέτες έχουν δείξει ότι η τακτική κατανάλωση τροφίμων από την οικογένεια allium (σκόρδο, κρεμμύδι, πράσο) οδήγησε σε μείωση των συμπτωμάτων πρώιμης οστεοαρθρίτιδας, εξαιτίας της ύπαρξης μιας ουσίας, η οποία μειώνει τα ένζυμα που καταστρέφουν το χόνδρο.

Η υιοθέτηση συνεπώς μια Μεσογειακού τύπου διατροφής, που περιλαμβάνει πολλά από τα τρόφιμα που αναφέρθηκαν και η οποία είναι πλούσια σε ω-3 λιπαρά οξέα, φρούτα, λαχανικά, δημητριακά ολικής αλέσεως, ξηρούς καρπούς και ελαιόλαδο μπορεί να συμβάλλει σε:

  • Περιορισμό της φλεγμονής.
  • Βελτίωση της υγείας των αρθρώσεων.
  • Απώλεια βάρους, που με τη σειρά της μειώνει τον πόνο στις αρθρώσεις.

Τι γίνεται με τη λήψη υγρών;

Η λήψη επαρκούς ποσότητας υγρών έχει φανεί ότι συμβάλει σημαντικά στη μείωση των εξάρσεων και των συμπτωμάτων της ουρικής αρθρίτιδας. Η κατανάλωση άφθονου νερού συμβάλει στην ενυδάτωση και στην απέκκριση της περίσσειας ουρικού οξέος, καθώς και στην αποφυγή της κρυσταλλοποίησης των αρθρώσεων. Συστήνετε, λοιπόν, να καταναλώνετε τουλάχιστον 1 λίτρο μη αλκοολούχων και μη σακχαρούχων ροφημάτων ή έως 3,5 λίτρα αν έχετε αναπτύξει πέτρες στα νεφρά.

Μπορεί το αλκοόλ να επιδεινώσει τα συμπτώματα της αρθρίτιδας;

Η κατανάλωση αλκοολούχων ροφημάτων μπορεί να αλληλοεπιδράσει αρνητικά με τη φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνετε για τη ανακούφιση των συμπτωμάτων της νόσου, όπως είναι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (ΜΣΑΦ) που λαμβάνονται για την ανακούφιση του πόνου. Ταυτόχρονα δρα επιβαρυντικά για το ήπαρ σας. Ιδιαίτερα σε περίπτωση που πάσχετε από ουρική αρθρίτιδα, το αλκοόλ αυξάνει τις εξάρσεις της νόσου.

Είναι απαραίτητο, συνεπώς, να περιορίσετε την πρόσληψή του σε 1-2 μονάδες ημερησίως, (όπου 1 μονάδα=250mL μπύρας 4% ή 75mL κρασί 13%).

 Ποιος είναι ο ρόλος των αντιοξειδωτικών;

Μελέτες έχουν δείξει ότι τα αντιοξειδωτικά μπορούν να συμβάλλουν στην προστασία των αρθρώσεων μέσω της εξουδετέρωσης ουσιών (ελεύθερες ρίζες) που προκαλούν φλεγμονή. Επιλέξτε, επομένως, να εντάξετε στη διατροφή σας φρούτα και λαχανικά με έντονα χρώματα που είναι εξαιρετικές πηγές αντιοξειδωτικών, όπως η βιταμίνη Ε, C, το σελήνιο, κ.ά.

mesogeiaki diatrofi arthritida

 

Μπορεί να αλληλοεπιδράσει η τροφή με τη φαρμακευτική αγωγή;

Η αλληλοεπίδραση τροφών και φαρμάκων καθορίζεται από το είδος του φαρμάκου που παίρνετε. Ορισμένα φάρμακα απαιτούν την ταυτόχρονη λήψη με γεύμα για να αυξηθεί η απορρόφησή τους και να μειωθεί ο κίνδυνος παρενεργειών. Αντίστοιχα, όμως, άλλα τρόφιμα μπορεί να μειώσουν τη δραστικότητα των φαρμάκων ή να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης παρενεργειών. Συνεπώς, πριν ξεκινήσετε μια φαρμακευτική αγωγή είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε το θεράποντα ιατρό σας ή το φαρμακοποιό σας. Ορισμένα παραδείγματα τροφίμων που αλληλοεπιδρούν με τη φαρμακευτική αγωγή για τη θεραπεία της αρθρίτιδας είναι:

  1. Το αλκοόλ (έχει βλαπτική επίδραση)
  2. Το γκρέιπφρουτ (αυξάνει την περιεκτικότητα στο αίμα ορισμένων φαρμάκων καθιστώντας δύσκολο τον καθορισμό της δοσολογίας τους).
  3. Τα γαλακτοκομικά (το ασβέστιο μπορεί να μειώσει την απορροφησιμότητα ορισμένων φαρμάκων).
  4. Η καφεΐνη (αυξάνεται η δραστικότητά της από τη λήψη ορισμένων φαρμάκων επιδεινώνοντας τα συμπτώματα της ουρικής αρθρίτιδας).
  5. Τυριά που έχουν υποστεί ωρίμανση, κόκκινο κρασί και τρόφιμα που έχουν υποστεί ζύμωση (η τυραμίνη που περιέχουν τα τρόφιμα αυτά αλληλοεπιδρά με ορισμένα φάρμακα οδηγώντας σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης).

Βοηθά η λήψη συμπληρωμάτων στην αρθρίτιδα;

Η λήψη ορισμένων συμπληρωμάτων μπορεί να βοηθήσει αποδεδειγμένα στην θεραπεία και ανακούφιση των συμπτωμάτων κάποιων τύπων αρθρίτιδας, όπως η ρευματοειδής και η οστεοαρθρίτιδα. Ωστόσο, δεν είναι πάντα ευεργετική η χορήγησή τους και για το λόγο αυτό απαιτείται πάντα η σύμφωνη γνώμη του θεράποντα ιατρού σας.

Ορισμένα συμπληρώματα που έχει φανεί μέσα από μελέτες ότι λειτουργούν ευεργετικά είναι

  1. Τα ω-3: Μειώνουν τον πόνο και τη δυσκαμψία στις αρθρώσεις.
  2. Η καψαϊκίνη: Βοηθά σε μείωση των πόνων στις αρθρώσεις.
  3. Ο κουρκουμάς: Μειώνει το πρήξιμο και τον πόνο στις αρθρώσεις.
  4. Το γ-Λινολενικό οξύ (GLA): Μειώνει τον πόνο και τη δυσκαμψία στις αρθρώσεις και αυξάνει τη δύναμη λαβής
  5. Το τζίντζερ: Βοηθά σε μείωση των πόνων στις αρθρώσεις.

 Συμπερασματικά

Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι αρθρίτιδας και κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Συνεπώς, αυτό που «δουλεύει» για ένα άτομο και έναν τύπο αρθρίτιδας μπορεί να μην λειτουργεί για άλλον. Είναι πιθανόν η αλλαγή των διατροφικών σας συνηθειών να μην έχει τόσο μεγάλη επίδραση στη αρθρίτιδα σας και στα συμπτώματά της όσο οι ιατρική και φαρμακευτική θεραπεία που ακολουθείτε. Ωστόσο, αξίζει να σκεφτείτε ότι η υιοθέτηση μιας ισορροπημένης διατροφή μπορεί να σας βοηθήσει να αποκτήσετε μια καλύτερη ποιότητα ζωής.

Για περισσότερες πληροφορίες:

https://www.mednutrition.gr/portal/efarmoges/leksiko-diatrofis/14470-arthritida

Continue Reading
Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Υγεία

Βαριατρική: Η λύση στην παχυσαρκία

Η τελευταία λέξη της ιατρικής για την αντιμετώπιση της νοσογόνου παχυσαρκίας ακούει στο όνομα βαριατρική και μεταβολική χειρουργική, τον νέο κλάδο που έχει ως στόχο να επαναφέρει οριστικά το βάρος του ασθενούς σε φυσιολογικά επίπεδα.

Είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι η νοσογόνος παχυσαρκία προκαλεί μια σειρά ασθενειών όπως διαβήτη, αρτηριακή υπέρταση, μεταβολικό σύνδρομο, καρδιαγγειακή νόσο, σύνδρομο (αποφρακτικής) άπνοιας ύπνου, χολολιθίαση, γυναικεία υπογονιμότητα και διαταραχές του κύκλου, στυτική δυσλειτουργία, μη αλκοολική λιπώδη διήθηση του ήπατος, οστεοαρθρίτιδα, ακράτεια ούρων και άλλες.

Όλες αυτές οι νόσοι επιβαρύνουν τη σωματική και ψυχική υγεία και οδηγούν σε μείωση του προσδόκιμου ζωής του ατόμου που πάσχει από νοσογόνο παχυσαρκία.

Η βαριατρική χειρουργική επιτρέπει στον ασθενή μία φυσιολογική και όμορφη ζωή, όπως την είχε οραματιστεί και το σημαντικότερο, ανοίγει τον δρόμο για τη μακροζωία.

Πότε η βαριατρική χειρουργική είναι η κατάλληλη επιλογή για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας;

Η βαριατρική χειρουργική ενδείκνυται σε ασθενείς οι οποίοι έχουν προσπαθήσει επανειλημμένα και σε βάθος χρόνου να χάσουν τα περιττά κιλά τους με διάφορους τρόπους όπως δίαιτες, φάρμακα, ψυχολογικές συνεδρίες, άσκηση, ωστόσο δεν είχαν αποτέλεσμα.

Η βασική προϋπόθεση για να υποβληθεί ένας παχύσαρκος σε βαριατρική επέμβαση είναι να έχει Δείκτη Μάζας Σώματος άνω του 30.

Μία ανησυχητική τάση που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια είναι ότι η παχυσαρκία αυξάνεται στους νεαρούς ενήλικες, γεγονός που επιδεινώνει ραγδαία την υγεία τους και  δυσκολεύει τη ζωή τους κοινωνικά και εργασιακά.

Τα βήματα πριν τη βαριατρική επέμβαση

Οι υποψήφιοι ασθενείς πρέπει να έχουν περάσει από συγκεκριμένο προεγχειρητικό έλεγχο μέσω της βαριατρικής ομάδας, η οποία περιλαμβάνει συνάντηση και λήψη ολοκληρωμένου ιστορικού από τον χειρουργό, συνάντηση με τον παθολόγο, επαναληπτικές συνεδρίες με το διαιτολόγο, ενδεχομένως και με τον ψυχολόγο, όπως και με προπονητή / εργοθεραπευτή / φυσιοθεραπευτή. Επίσης, απαραίτητη προεγχειρητικά είναι και η γαστροσκόπηση.

Τα παραπάνω βήματα προετοιμάζουν τον ασθενή για τη βαριατρική επέμβαση, η οποία αποτελεί το «κλειδί» για να μπορέσει να «ανοίξει» την πόρτα της νέας του ζωής. Η συμμετοχή και η προσπάθεια του ασθενούς είναι απαραίτητη για να στεφθεί με επιτυχία το εγχείρημα, το οποίο αποτελεί επένδυση ζωής που θα συμβάλλει στην αναβάθμιση της ψυχολογικής και σωματικής υγείας του.

Η φάση της αποκατάστασης μετά τη βαριατρική επέμβαση

Οι βαριατρικές και μεταβολικές επεμβάσεις πραγματοποιούνται πλέον λαπαροσκοπικά, δηλαδή με μια ελάχιστα επεμβατική τεχνική, εξασφαλίζοντας γρήγορη ανάνηψη και επιστροφή στην καθημερινότητα.

Μόνο τις πρώτες ημέρες μετά την επέμβαση χορηγείται παρακεταμόλη για τον πόνο και σπανιότερα οπιοειδή. Επίσης, είναι απαραίτητα τα συμπληρώματα (σίδηρος, βιταμίνη Β12, ασβέστιο, βιταμίνη D και μια πολυβιταμίνη) έτσι ώστε να αποφευχθούν τυχόν ελλείψεις.

Η παρακολούθηση του ασθενούς και οι αιμοληψίες επιβάλλονται και είναι πιο τακτικές κατά το πρώτο έτος, ενώ έπειτα πραγματοποιούνται μια φορά ετησίως, για να διαπιστωθεί ότι ο ασθενής παραμένει σε καλό δρόμο. Περιστασιακά μπορεί να εμφανιστεί δυσφαγία, η οποία όμως είναι παροδική και εξαρτάται από τις διατροφικές συνήθειες.

Πρέπει να σημειωθεί ότι τυχόν χειρουργικές επιπλοκές εμφανίζονται σπανίως, ιδίως εάν ο ασθενής έχει εμπιστευθεί τον εαυτό του σε έμπειρο χειρουργό.

Ένα άλλο βασικό κομμάτι της μετεγχειρητικής αποκατάστασης είναι η υιοθέτηση ενός συγκεκριμένου διαιτολογίου για 3 εβδομάδες. Ειδικότερα, την πρώτη εβδομάδα δίνονται συστάσεις για δίαιτα με υγρά, τη δεύτερη και τρίτη εβδομάδα καταναλώνεται πολτοποιημένη τροφή και από την τέταρτη εβδομάδα ο ασθενής μπορεί να αρχίσει κανονικά την κατανάλωση τροφών, τις οποίες καλό είναι να μασάει πολύ καλά.

Σε καθημερινή βάση ο ασθενής χρειάζεται να καταναλώνει 5-6 γεύματα, μετρίου μεγέθους αλλά πλούσια σε διατροφική αξία. Επιπλέον, είναι απαραίτητη η σωματική άσκηση σε αυξανόμενους ρυθμούς παράλληλα με την απώλεια βάρους.

Η αξία της βαριατρικής χειρουργικής

Η βαριατρική χειρουργική είναι αποτέλεσμα της ερευνητικής και χειρουργικής δραστηριότητας και αποτέλεσε επανάσταση στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας εκτοπίζοντας επεμβάσεις όπως όπως η εντερο-εντερική παράκαμψη στο λεπτό έντερο και ο γαστρικός δακτύλιος οι οποίες σήμερα έχουν εκλείψει καθότι θεωρούνται παρωχημένες.

Οι νέες μέθοδοι που υπάρχουν σήμερα στο προσκήνιο εμφανίζουν σπανίως επιπλοκές και διασφαλίζουν καλύτερα αποτελέσματα και ποιότητα ζωής.

Η έρευνα στη βαριατρική και μεταβολική χειρουργική συνεχίζεται ταυτόχρονα με την εξέλιξη στις διάφορες φαρμακευτικές αγωγές οι οποίες έχουν επικουρικό ρόλο στις καινούργιες μεθόδους.

Η βαριατρική μας ομάδα, τηρώντας τα διεθνή πρωτόκολλα, επιλέγει την κατάλληλη βαριατρική επέμβαση για κάθε ασθενή, ανάλογα με την ανατομία και τις διατροφικές του συνήθειες, μεγιστοποιώντας έτσι τα αποτελέσματα και τα οφέλη.

Σήμερα, κάθε άνθρωπος μπορεί να απαλλαγεί από τη νοσογόνο παχυσαρκία, αρκεί να εμπιστευθεί έναν έμπειρο και κατάλληλα εκπαιδευμένο χειρουργό, ώστε τελικά να ανακτήσει την αυτοπεποίθησή του, την αισιοδοξία του και να μπορεί να απολαύσει τη ζωή του.

Ο Θάνος Κακουλίδης έχει διενεργήσει περισσότερες από 3.000 επεμβάσεις βαριατρικής (γαστρικό μανίκι και γαστρικό bypass), έχοντας ειδικευθεί από το 2006 στη βαριατρική και λαπαροσκοπική χειρουργική δίπλα στον Dr. Dag Arvidsson, τον καινοτόμο χειρουργό που εισήγαγε και εξέλιξε τη λαπαροσκοπική τεχνική στη Σκανδιναβία. Ήδη από το 2006, μαζί με τον Dr. Arvidsson, ήταν οι πρώτοι που εφήρμοσαν με μεγάλη επιτυχία την επέμβαση γαστρικό μανίκι (sleeve gastrectomy, ή επιμήκης γαστρεκτομή) στη Σκανδιναβία, καθώς επίσης και βαριατρικές επεμβάσεις για Δείκτη Μάζας Σώματος 30-35 (νοσογόνος παχυσαρκία τύπου Ι).

Θάνος Κακουλίδης, M.D., Med. Lic.
Χειρουργός ειδικευθείς στη Βαριατρική & Λαπαροσκοπική Χειρουργική

Continue Reading

Υγεία

Πώς να ξεκινήσετε ένα νέο πρόγραμμα άσκησης

Τα Curves προτείνουν:
Πώς να ξεκινήσετε ένα νέο πρόγραμμα άσκησης

Όταν πρόκειται να κάνετε ένα πρόγραμμα άσκησης να δουλέψει για εσάς, το κλειδί είναι η συνέπεια.
Πρέπει να επιλέξετε μια ρουτίνα γυμναστικής και ένα πρόγραμμα που μπορείτε να τηρήσετε
μακροπρόθεσμα. Θα χρειαστεί να κάνετε αλλαγές στον τρέχοντα τρόπο ζωής σας για να διασφαλίσετε ότι θα παραμείνετε συνεπείς στην άσκηση και το πρόγραμμα υγιεινής διατροφής σας. Αλλαγές σαν αυτές μπορεί να φαίνονται τρομακτικές—ειδικά αν είστε πολυάσχολη μητέρα με ήδη σφιχτό πρόγραμμα. Όμως, τα αποτελέσματα θα αξίζουν τον κόπο. Υπάρχουν τόσα πολλά σωματικά και ψυχικά οφέλη από την άσκηση που θα αρχίσετε να τα παρατηρείτε σχεδόν αμέσως. Με τα οφέλη της άσκησης κατά νου, εδώ είναι μερικοί τρόποι για να ενσωματώσετε μια νέα προπόνηση για ολόκληρο του σώμα στην εβδομαδιαία ρουτίνα σας.

Προγραμματίστε το ημερολόγιό σας
Κλείστε ραντεβού με τον εαυτό σας για να ολοκληρώσετε τη νέα σας ρουτίνα άσκησης και τις
προπονήσεις τουλάχιστον μία εβδομάδα νωρίτερα. Κλείνοντας τον εαυτό σας για 30 λεπτά προπόνησης
ολόκληρου του σώματος (σαν να είχατε ένα ραντεβού που δεν μπορείτε να ακυρώσετε) θα σας βοηθήσει να κάνετε αυτή τη νέα ρουτίνα συνήθεια γρήγορα. Αυτός είναι ο λόγος που τα Curves είναι ιδανικά για πολυάσχολες γυναίκες – οι προπονήσεις μας για ολόκληρο το σώμα διαρκούν μόλις 30 λεπτά και γυμνάζουν όλες τις κύριες μυϊκές ομάδες. Βρείτε ένα Curves κοντά στο σπίτι ή τη δουλειά σας για να κάνετε τις προπονήσεις πιο βολικές για εσάς.

Αποκτήστε τον κατάλληλο εξοπλισμό
Όταν ξεκινάτε ένα νέο πρόγραμμα άσκησης, είναι σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι δεν δημιουργείτε
συνθήκες για τραυματισμούς και πόνο. Ακόμα και απλά πράγματα όπως το να φοράτε το λάθος είδος
αθλητικών παπουτσιών ή να επιλέγετε ρούχα που είναι πολύ στενά μπορεί να κάνουν δύσκολη την
προπόνηση και να σας εμποδίσουν να απολαύσετε τα οφέλη της άσκησης. Για να προστατευτείτε,
αφιερώστε χρόνο για να αγοράσετε τα σωστά είδη παπουτσιών, αθλητικών ρούχων και οποιωνδήποτε
αξεσουάρ χρειάζεστε για να κάνετε την προπόνηση ολόκληρου του σώματος με καλή υποστήριξη και
σωστή τεχνική.

Θέστε ρεαλιστικούς στόχους
Να είστε ρεαλίστριες σχετικά με το πόσο βάρος θέλετε να χάσετε, τι νούμερο ρούχα θέλετε να φοράτε ή
το επίπεδο ενέργειας που θέλετε να έχετε με αυτή τη νέα ρουτίνα προπόνησης ολόκληρου του σώματος. Ξεκινήστε αργά και παρακολουθήστε τα αποτελέσματά σας. Εάν νομίζετε ότι μπορείτε να πιέσετε περισσότερο τον εαυτό σας μετά από μερικές εβδομάδες, αυξήστε την ένταση της προπόνησης και συνεχίστε να γυμνάζεστε σύμφωνα με το πρόγραμμά σας. Η θέσπιση στόχων που είναι πολύ μακριά από την πραγματικότητα μπορεί να είναι απογοητευτική, οπότε θέστε μικρούς, εφικτούς στόχους και
προχωρήστε από εκεί.

Προγραμματίστε ημέρα ξεκούρασης
Αποφύγετε την εξάντληση από την προπόνηση όταν ξεκινάτε μια νέα προπόνηση ολόκληρου του
σώματος δίνοντας στον εαυτό σας αρκετό χρόνο για ξεκούραση. Αν το σώμα και το μυαλό σας δεν έχουν
την ευκαιρία να ξεκουραστούν και να ανακάμψουν από τη νέα ρουτίνα, όχι μόνο δεν θα αποκομίσετε τα
μέγιστα σωματικά και ψυχικά οφέλη της άσκησης, αλλά μπορεί να τραυματιστείτε. Αναγνωρίστε τα όριά
σας και προγραμματίστε το να γυμνάζεστε μόνο 3 μέρες την εβδομάδα αν μόλις ξεκινάτε. Αν είστε ήδη
πολύ δραστήριες, προγραμματίστε τουλάχιστον μία ολόκληρη ημέρα ξεκούρασης ώστε το σώμα σας να
μπορέσει να αναρρώσει.

Ακολουθήστε ένα υγιεινό πρόγραμμα διατροφής
Φροντίστε να τρώτε μια ποικιλία υγιεινών, ενεργειακών τροφών που υποστηρίζουν τη ρουτίνα
προπόνησής σας. Η μείωση υπερβολικών θερμίδων μπορεί να είναι επικίνδυνη και ίσως εμποδίσει να
αποκομίσετε τα μέγιστα από τις προπονήσεις ολόκληρου του σώματος. Σκεφτείτε να ρωτήσετε τον
προπονητή σας για το Πρόγραμμα Διατροφής Curves για να βεβαιωθείτε ότι η διατροφή σας υποστηρίζει τους νέους στόχους σας. Η προπόνηση γυναικών στα Curves είναι βολική, συνδυάζοντας ενδυνάμωση, καρδιοαναπνευστική άσκηση και διατάσεις – όλα μέσα σε μόλις 30 λεπτά – για να ενδυναμώσει ολόκληρο το σώμα σας. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα Curves και τις ολοκληρωμένες προπονήσεις που παρέχει ο Κύκλος των Curves επισκεφθείτε το Γιατί Curves .

Continue Reading

Υγεία

Όλη η αλήθεια για τα ωάρια : Μύθοι και πραγματικότητα

Ο Γιάννης Πράπας, MD-PhD, καθηγητής Μαιευτικής-Γυναικολογίας ΑΠΘ, μας εξηγεί πώς το μεγαλύτερο κύτταρο στο σώμα μας και το μόνο που μπορεί να γίνει ορατό χωρίς μικροσκόπιο , το ωάριο, είναι απαραίτητο για την αρχή μιας νέας ζωής.

Το ωάριο είναι ένα από τα πολυτιμότερα κύτταρα του γυναικείου οργανισμού και
βρίσκεται στην ωοθήκη από τη στιγμή της δημιουργίας του, κατά την εμβρυική ζωή
της γυναίκας, μέχρι την ημέρα της ωοθυλακιορρηξίας ή της ατρησίας (καταστροφής)
του. Δυστυχώς, οι γνώσεις των γυναικών για τις ωοθήκες τους και τα ωάρια ιστορικά
ήταν και παραμένουν περιορισμένες και προέρχονταν από τις προφορικές συζητήσεις
με τις μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες, δεδομένου ότι το μάθημα της σεξουαλικής
διαπαιδαγώγησης ήταν ταμπού και απουσίαζε παντελώς από τη διδακτέα ύλη του
σχολείου.

Η δημιουργία των ωαρίων
Τα ωάρια στις γυναίκες δημιουργούνται όταν είναι στην κοιλιά της μητέρας τους (3ος
-7ος μήνας κύησης). Την περίοδο αυτή δημιουργούνται 5-7 εκατομμύρια ωάρια. Στη
συνέχεια, ο οργανισμός σταδιακά απορρίπτει αυτά που δε θεωρεί καλής ποιότητας,
ώστε την ημέρα της γέννησής τους οι γυναίκες να έχουν στις ωοθήκες (θήκες αυγών)
τους περίπου 1 εκατομμύριο ωάρια. Έκτοτε, και σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους, οι
γυναίκες δεν μπορούν να δημιουργήσουν καινούρια ωάρια, ενώ σταθερά
καταναλώνουν κάθε μήνα περίπου 1.000. Από αυτά τα 1.000 ωάρια, στη διάρκεια της
αναπαραγωγικής ηλικίας μπορεί να ωριμάσουν και να δώσουν εγκυμοσύνη μόνο 1-2
σε κάθε κύκλο. Όλα τα υπόλοιπα υφίστανται ατρησία και εκφυλίζονται. Η διαδικασία
αυτή είναι μη αναστρέψιμη και γενετικά προκαθορισμένη από γονίδιο που βρίσκεται
στο χρωμόσωμα Χ. Έτσι, την ημέρα της εμμηναρχής (όταν αρχίζει η περίοδος) στις
ωοθήκες των γυναικών έχουν μείνει περίπου 450 χιλιάδες ωάρια τα οποία θα
καταναλωθούν σε 450 εμμηνορρυσιακούς κύκλους. Η μόνη περίοδος που εικάζεται
ότι δεν καταναλώνονται μαζικά ωάρια είναι η περίοδος της εγκυμοσύνης. Από τα
παραπάνω δεδομένα γίνεται αντιληπτό, ότι η αναπαραγωγική ηλικία της γυναίκας
διαρκεί μέχρι τα 43 χρόνια της, ενώ για κάθε προηγηθείσα τελειόμηνη κύηση κερδίζει
έναν επιπλέον χρόνο γονιμότητας. Έτσι, στο βιβλίο Guiness αναφέρεται μία Ινδιάνα
που έμεινε έγκυος στην ηλικία των 64 χρόνων, πλην, όμως, είχε ήδη γεννήσει 29
παιδιά. Ωάρια στην ωοθήκη (1.000-2.000) μπορεί να υπάρχουν και στη διάρκεια της
εμμηνόπαυσης, όμως δεν είναι λειτουργικά, είναι κακής ποιότητας και δεν απαντούν
στις ορμόνες.

Υπάρχει πάντα δυνατότητα θεραπευτικής υποβοήθησης 
Το ωάριο είναι από τα μεγαλύτερα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού,
δημιουργείται στην εμβρυική ηλικία και αποθηκεύεται στην ωοθήκη σε άωρη μορφή
μέχρι τη στιγμή της έναρξης ωρίμανσης και κατανάλωσης που καθορίζεται από τις
ορμόνες του εγκεφάλου. Η δημιουργία όλων των ωαρίων πριν από τη γέννηση και η
αποθήκευσή τους στην ωοθήκη προσφέρουν το πλεονέκτημα πως οτιδήποτε συμβεί
στη ζωή της γυναίκας (ασθένειες, φυσικά φαινόμενα κ.λπ.), πλην χειρουργικής
επέμβασης, τα ωάρια δεν επηρεάζονται και υπάρχει δυνατότητα θεραπευτικής υποβοήθησης σε περίπτωση προβλήματος. Αντίθετα, το μειονέκτημα είναι ότι όταν
αυτά καταναλωθούν, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα δημιουργίας νέων.

Πότε αρχίζει να μειώνεται η ποιότητα των ωαρίων
Αναμφισβήτητα, η ηλικία δείχνει την ποιότητα των ωαρίων. Όσο μεγαλύτερη η
ηλικία τόσο αυξάνει το ποσοστό κακής ποιότητας των ωαρίων που υπάρχουν στις
ωοθήκες. Για παράδειγμα αναφέρεται ότι, εάν μία ωοθήκη έχει 100 ωάρια και η
ηλικία της γυναίκας είναι 27 ετών (pick γονιμότητας), τότε θεωρούμε ότι τα 70 από
αυτά (δηλαδή το 70%) είναι καλής ποιότητας. Αντίθετα, στα 100 ωάρια γυναίκας
ηλικίας 40 ετών, το ποσοστό καλής ποιότητας πέφτει στο 20%-30%. Η ποσοστιαία
πτώση της ποιότητας των ωαρίων αρχίζει ελαφρά από την ηλικία των 30 χρόνων,
επιδεινώνεται μετά τα 35 και είναι απότομη μετά τα 40.

Που οφείλεται η μείωση της ποιότητας των ωαρίων
«Δύο είναι οι επικρατέστερες θεωρίες γι’ αυτό» εξηγεί ο καθηγητής μαιευτικής-
γυναικολογίας ΑΠΘ Γιάννης Πράπας, MD-PhD και συνεχίζει: Η πρώτη θεωρεί ότι τα
προβληματικά ωάρια είναι από τη γέννησή τους προβληματικά, ωριμάζουν πιο
δύσκολα, γενετικά είναι αμφίβολης ικανότητας (αποβολές) και ο οργανισμός δεν τα
χρησιμοποιεί, επειδή αρχικά προτιμά τα καλής ποιότητας, τα οποία ωριμάζουν πιο
εύκολα, με μικρότερες δόσεις ορμονών και είναι γενετικά ασφαλή. Η άλλη άποψη
αφορά στο ότι με την πάροδο του χρόνου ο μεταβολισμός των κυττάρων που θρέφουν
τα ωάρια (κοκκώδη κύτταρα, κύτταρα διαφανούς ζώνης κ.λπ.) αλλοιώνεται αρνητικά
και σε συνδυασμό με τις επίκτητες μεταλλάξεις που συμβαίνουν de facto στη ζωή του
ανθρώπου οδηγεί στην πτώση της ποιότητα των ωαρίων.»

Οι παράγοντες μέτρησης
Ο κανόνας της διερεύνησης θεωρεί ότι η ορμόνη AMH (Antimullerian Hormone),
που ελέγχεται στο αίμα μας, δείχνει την ποσότητα των ωαρίων που υπάρχουν στις
ωοθήκες, ενώ η ηλικία της γυναίκας μας δείχνει την ποιότητά τους

Οι κανόνες της γονιμότητας
Χρονικά η πιθανότητα επίτευξης εγκυμοσύνης εξαρτάται από την ημέρα της
ωοθυλακιορρηξίας και τη συνύπαρξη σπερματοζωαρίων εντός των σαλπίγγων. Το
ωάριο από τη στιγμή της ωοθυλακιορρηξίας και την είσοδό του στη σάλπιγγα είναι
διαθέσιμο προς γονιμοποίηση από το σπερματοζωάριο. Η διαθεσιμότητα αυτή
διαρκεί περίπου 6-8 ώρες και στη συνέχεια κλείνει τις πύλες εισόδου. Αντίθετα, το
σπερματοζωάριο διατηρεί τη γονιμοποιητική του ικανότητα μέχρι 96 ώρες. Κατά
συνέπεια, όπως και στη ζωή, το σπερματοζωάριο είναι αυτό που περιμένει για πολλές
ώρες σε “επιφυλακή’’, ώστε να διεισδύσει εντός του ωαρίου. Έτσι, σε όλες τις
μεθόδους γονιμοποίησης (σεξουαλική επαφή, σπερματέγχυση, εξωσωματική
γονιμοποίηση) το 6ωρο διαθεσιμότητας του ωαρίου πρέπει να λαμβάνεται υπόψη.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, ο κανόνας της συχνότητας σεξουαλικών επαφών για
την επίτευξη εγκυμοσύνης είναι από τη 10η έως την 20ή ημέρα του κύκλου, μία
επαφή ανά τριήμερο. Με τον τρόπο αυτόν, είμαστε σίγουροι ότι όταν εμφανιστεί η
διαθεσιμότητα του ωαρίου, θα υπάρχουν κινητά σπερματοζωάρια στη σάλπιγγα ικανά να
γονιμοποιήσουν το πιθανά καλό ωάριο.

Σε ποια ηλικία πρέπει να καταψύχονται τα ωάρια;
Η κατάψυξη ωαρίων θεωρείται πλέον επέμβαση ρουτίνας, ενώ η κατάψυξη
ωοθηκικού ιστού είναι μέθοδος σε ερευνητική φάση. Βάσει της ελληνικής
νομοθεσίας η διατήρηση και χρήση των κατεψυγμένων ωαρίων επιτρέπεται μέχρι την
ηλικία των 54 χρόνων. Έτσι, με τη μέθοδο της κατάψυξης των ωαρίων υπάρχει η
δυνατότητα τεκνοποίησης μέχρι αυτή την ηλικία, δεδομένου ότι η δυνατότητα της
μήτρας να κυοφορήσει δεν επηρεάζεται από την ηλικία της γυναίκας. 
Για την κατάψυξη των ωαρίων η καλύτερη περίοδος είναι η ηλικία κάτω των
35 ετών και η γυναίκα πρέπει να υποβληθεί σε εξωσωματική γονιμοποίηση για τη
λήψη τους. Τα ωάρια που συλλέγονται υποβάλλονται σε ειδική επεξεργασία
κατάψυξης, η οποία ονομάζεται υαλοποίηση (vitrification). Η μέθοδος αυτή που
άρχισε να εφαρμόζεται στην Ελλάδα από τις αρχές του 2004, από την ομάδα του
Κέντρου Εξωσωματικής Γονιμοποίησης IAKENTRO, έχει το προτέρημα ότι η
επιβίωση των καταψυχθέντων ωαρίων κατά την απόψυξη ξεπερνά το 96%, ενώ τα
ποσοστά επίτευξης εγκυμοσύνης είναι παρόμοια με τα αντίστοιχα των φρέσκων
ωαρίων, μας εξηγεί ο καθηγητής μαιευτικής-γυναικολογίας ΑΠΘ Γιάννης Πράπας,
MD-PhD.

Αυξημένες οι πιθανότητες για επίτευξη της εγκυμοσύνης
Από τα στατιστικά μας, και αντίστοιχα άλλων μεγάλων κέντρων της Ευρώπης και
της Αμερικής, φαίνεται ότι μία γυναίκα μέχρι 35 ετών εάν συλλέξει με τη μέθοδο της
εξωσωματικής και καταψύξει 18-20 ωάρια, έχει πιθανότητες μελλοντικής επίτευξης
εγκυμοσύνης 75%-80%, που είναι αντίστοιχες με ό,τι συμβαίνει στη φύση. Ο αριθμός
αυτός των ωαρίων μπορεί να επιτευχθεί με μία προσπάθεια εξωσωματικής
γονιμοποίησης ή σε ορισμένες περιπτώσεις με δύο. Δεν υπάρχουν πολλά δεδομένα
για γυναίκες που κάνουν κατάψυξη σε ηλικίες μεγαλύτερες των 35 ετών, πλην όμως,
τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά σε όσες κάνουν κατάψυξη ωαρίων σε ηλικία
άνω των 40 ετών, λέει ο Καθηγητής.
Βάσει των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών των τελευταίων ετών, όσες δεν έχουν
αποκτήσει παιδί μέχρι την ηλικία των 32 ετών θα πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται
σοβαρά την κατάψυξη ωαρίων, ώστε να διατηρήσουν ακέραιες τις πιθανότητες
επίτευξης εγκυμοσύνης. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο που Εταιρείες-κολοσσοί (Amazon
και Google) προσφέρουν ως bonus δωρεάν στις υπαλλήλους τους 2-3 κύκλους
εξωσωματικής γονιμοποίησης για κατάψυξη των ωαρίων τους.

Ιωάννης Πράπας Καθηγητής Γυναικολογίας και Μαιευτικής ΑΠΘ

Continue Reading

Trending